Drieënvijftig is Thomas Fehlmann ondertussen. De naar Berlijn uitgeweken Zwitser maakte in de vroege jaren 1990 furore als een van de vaste leden van The Orb. Fehlmann excelleerde in minimale dubtechno en ambient; en vond in het post-Orbtijdperk eerst onderdak bij Apollo, het sublabel van R&S Records en later bij het Kompaktlabel waar hij enkele jaren terug het mooie Visions Of Blah op uitbracht. Zijn nieuwste plaat is de soundtrack Gute Luft – OST From The 24H Berlin Documentary en is pure, onversneden Fehlmann. Hij bewijst op Gute Luft vooral zijn veelzijdigheid en levert hier zijn beste werk in jaren af. Ook Walls wist ons moeiteloos te overtuigen. Sam Willis en Alessio Natalizia zoeken op hun debuutplaat naar de missing link tussen Pop Ambient, Boards Of Canada en op een zeldzaam moment naar de minimale poppy techno die Kompakt zo kenmerkt. Ook Appelscal ofte Pascal Terstappen levert op Traum een heel mooie tweede plaat af. Zijn debuut A Slaves Commitment was een geslaagde introductie, maar miste nog wat eigenheid. Met A Mishmash Of Changing Moods bevestigt de Nederlander zijn vakmanschap. Terstappen grossiert in mooie poppy organische techno en glanzende ambient. De vergelijking met James Holden en diens protégé Nathan Fake ligt voor de hand, maar Terstappen weet eigen accenten te leggen en legt vervolgens een avontuurlijk parcours af. A Mishmash Of Changing Moods is een zeldzame, verslavende muzikale trip. Appelscal is klaar voor de grote doorbraak.