Het ritueel begint rondom een knapperend vuurtje, waaruit een waas van gitaren tevoorschijn komt, ingeleid door bellen en gongs. Oosterse fluiten en incantaties warrelen langs, en plechtige hoorns blazen door de rook. De Master Musicians of Bukkake zijn geland. De band is een collectief muzikanten uit onder andere Asva en Burning Witch, en hoewel ook Sunn O)))-producer Randall Dunn achter de knoppen zit, klinken de Musicians geheel niet zoals die bands. Zelf verwijzen ze vooral naar Sun City Girls wiens leden individueel op de hoes worden bedankt en ook de fake etno van de lp ‘Lesser Angel Of Failure’ van Earth-bassist John Schuller (die schijnbaar meespeelt bij de Musicians, al wordt hij nergens vermeld) klinkt hier en daar door. ‘Totem Two’ is minder uitzinnig dan zijn voorganger (zie GC#93). De jankende gitaaruithalen en het hypnotiserende getrommel blijven deze keer grotendeels achterwege en het geheel is nogal meditatief geworden. Het deels in Istanbul opgenomen tweede nummer is een mooie, slepende interpretatie van traditionele Turkse muziek, vol inheemse fluiten en snaarinstrumenten. Helaas gaat daarna de vaart er een beetje uit. Een zwaar orgel en een treurige viool maken achtereenvolgens de dienst uit; fraai, maar ook wat doelloos (al bleek het prima te werken als achtergrond bij Jezus die met het kruis sleept in ‘The Passion Of The Christ’, die toevallig aanstond). De lange afsluiter ‘Patmos’ is een vredige ode aan Popol Vuh en zou zo op de soundtrack van ‘Fitzcarraldo’ passen.