Het Amerikaanse duo onder de naam Khamsa Khala combineert elektronica die het zelf afficheert als industrial, maar dat is dan wel een soort light version – met een Oriëntaalse sfeer. Het Midden-Oosten en Noord-Afrika zijn vertegenwoordigd door middel van typerende ritmes, een enkel Oriëntaals instrument en field recordings. In een nummer als Bahrat of Kitab Sirat bouwt Khamsa Khala (Don Poe en Neville Harson) een sobere ritmebasis op uit elektronische percussie of loops van gesamplede percussie, die wordt gecombineerd met Arabische, meanderende melodieën van blaas- of snaarinstrumenten. Andere keren houdt het duo het bij een elektronische soundscape waarin field recordings worden verwerkt, bijvoorbeeld van een imam of van straatgeluiden. Bij de straatopnamen meen ik ook toeristen te horen, en dat is onbedoeld tekenend voor All Rites Reversed: Khamsa Khala bereikt geen echte integratie van de muziek en andere klanken, de Oriëntaalse elementen blijven voor een groot deel een gimmick. Dat Poe en Harson zeggen de opnamen flink door de diverse elektronica te hebben getrokken, maakt weinig uit. Op zich is het niet erg, want het tweetal bereikt bij tijden heel prettige resultaten met hun etno-elektro. Auliya is zelfs opeens heel dansbaar, met een stevig elektronisch ritme, Arabische zang en een oud. En A Medina Platform is een heel sfeervolle combinatie van lokale opnamen, ritmes en elektronica. Maar heel verrassend en onbekend klinkt het geheel niet. De begeleidende dvd, die onder meer alternatieve versies bevat, lijdt aan hetzelfde euvel. De beelden zijn mooi, sfeervol, maar niet steeds even boeiend en stijgen geregeld niet uit boven het niveau van een toeristisch beeldverslag.