Deze plaat kwam vorig jaar uit op het kleine Woodsist Records en krijgt nu een herkansing. Zijn we daarvan onder de indruk? Tja, het is een beetje een twijfelgeval. Uit Sacramento komen ze, deze Ganglians, vier baardige mannen die er een sport van maken om samen te kwelen, of net niet. Veel informatie geven ze niet vrij, en het is nooit duidelijk of een nummer door alle vier of slechts door één van hen in elkaar werd geknutseld. Er zit folk in hun muziek, veel psychedelische pop ook, maar net zo goed jengelen ze een eind weg. Niet alleen de gitaren, maar ook de vier heren zelf. Misschien is een goede omschrijving iets als Grizzly Bear die net zo ambitieus uit de hoek wil komen als The Beach Boys. De dertien nummers zitten vol melodieuze zanglijnen, die ons echter al snel op de zenuwen gaan werken. We geraken ook regelmatig het spoor bijster van waar de liedjes nu eigenlijk naar toe willen. Het is natuurlijk eigen aan weird folk, want deze term is toch wel van toepassing op deze Ganglians, dat we niet altijd even goed kunnen volgen. Denk ook aan een collectief als Woods of zelfs Clap Your Hands Say Yeah om deze band te plaatsen. En gooi er The Kinks ook maar bij, want een aantal songs zijn echt jaren 1960 met lekker krakkemikkige zang incluis. Cocorosie en Tweak Bird zitten eveneens op dit label, dat duidelijk houdt van geschifte gezelschappen. Zeg niet dat we u niet waarschuwden.