Diep in Overijssel vond in November 2009 het festival Herfsttonen In Okkenbroek plaats. Diverse artiesten maakten nieuw werk, geïnspireerd op het kleine plaatsje en zijn landelijke omgeving, en voerden het op verschillende locaties in Okkenbroek uit. Dit doet misschien wat wenkbrauwen sceptisch fronsen en inderdaad is ook de cdtitel clichématig maar toch, waarom zou een spannend festival alleen in grootstedelijke omgeving geïnspireerd en gerealiseerd kunnen zijn? De cd Herfsttonen bevat drie composities, elk een collage van muziek en oude dan wel recente geluidsopnamen. Paul de Jong brengt een blues in Nederlandse sferen, met een combinatie van een lome (slide-)gitaar, cello, vogelgeluiden, stemmen en klanken van het boerenerf. Aangenaam, maar niet heel verrassend. Spannender wordt het bij MiaMia, die een voorgedragen gedicht combineert met tinkelende, aanzwellende en wegstervende elektronica en field recordings uit de omgeving. Ook Bram van den Oever, oftewel Gluid, gebruikt field recordings en verbindt die aan kalme melodieën van een cello en vibrafoon. De samples van dierengeluiden gaan over in een ritme, en daarmee wordt zijn bijdrage nog een swingende afsluiter. Herfsttonen is een degelijke, goed geproduceerde cd, sympathiek, aangenaam, maar helaas zonder grote verrassingen en scherpe randjes. Of is dat juist de rurale rust? Verzorgde verpakking, trouwens.