Bandito won in 2009 zowel de hoofd- als publieksprijs bij de Roos van Nijmegen, en sleepte daarenboven ook de hoofdprijs van de Gesel van Gelderland naar het repetitiekot. Jammer voor het kwintet, uit Nijmegen zelf, maar winnaars van dergelijke prijzen maken ons altijd wantrouwig. Hun ep telt vier nummers waarmee de band een visitekaartje aflevert in de hoop op een platencontract en wat optredens. Vooral dat laatste zal hen wel lukken. De band speelt behoorlijk melodieuze heavy rock, met net zoveel hardrock als stoner in de mix. De zang is meer dan in orde, het zijn leuke riedeltjes, maar net niet sterk genoeg om ons volledig te overtuigen. Qua sound zitten ze een beetje in de richting van Atomic Bitchwax, Dozer en Gluecifer. Bandito komt echter slechts tot aan de enkels van wat hun grote voorbeelden presteerden of presteren: Kyuss, Kylesa en Clutch. Positief is alvast dat er nog groei in deze band zit. En veel optredens kunnen daarvoor alleen maar wonderen doen. Al bij al een behoorlijk debuut.