Sommige artiesten weten niet van ophouden, helaas. Maar afgezien van de Mick Jaggers en de Paul McCartneys is er ook een aantal mensen van wie je hoopt dat ze nooit zullen stoppen. Neem saxofonist Evan Parker, al minimaal vier decennia een centrale figuur binnen de Europese vrije improvisatie en bezitter van een schier eindeloze discografie. En toch krijgt hij het voor elkaar wederom iets bijzonder fraais af te leveren. In 2008 gaf Parker in de St. Peter’s church in Whitstable een soloconcert, uitgenodigd door kunstenaar Polly Read en filmmaker Neil Henderson om een gezamenlijk werk te maken. Het publiek vond op de stoelen papiervellen waarop cirkels waren getekend, op basis waarvan zij naar hartelust mochten ‘improviseren’ terwijl zij luisterden naar het concert van Parker. Met de tekeningen maakte Henderson een film. De cd ‘Whitstable Solo’ laat acht sopraansolo’s horen, waarvan er zeven tijdens en een voorafgaand aan het concert zijn opgenomen. Ze zijn allemaal gebaseerd op cirkelende loopjes, waarbij de saxofonist vrij beweegt in vooral de hogere registers en wisselt in tempo. De improvisaties creëren een bijna onthechte sfeer, door de abstractie maar zeker ook door het sterk herhalende karakter, als waren het chants. Eindeloos houdt Parker ze vol dankzij zijn circulaire ademhaling. Opzetten die cd en ondergaan!