Eind vorig jaar verscheen de dubbelcd Onverdeeld, waarop zowat de complete discografie van Aroma Di Amore opnieuw beschikbaar werd gesteld. Het kleine label Onderstroom heeft sinds kort de goede gewoonte om in het verleden te duiken en opnieuw aan de oppervlakte te komen met vergeten en/of over het hoofd geziene parels uit de modder van de Belgische underground van de jaren 1980. Aroma Di Amore belichaamt zowat in haar eentje die ambitie. De groep rond taaltovenaar Elvis Peeters en gitaargeselaar Fred Angst is het archetype van een cultband die nooit kreeg wat ze verdiende. Aroma Di Amore wist inventieve teksten in het Nederlands te laten rijmen op dwarse postpunk volgens Britse leest, maar het (grotere) publiek keek liever de andere kant op. Dat heeft hun zelfbewuste eigenzinnigheid echter nooit in de weg gestaan. Aroma Di Amore heeft altijd koppig zijn eigen weg verkend. Die volharding lijkt eindelijk wat vruchten op te leveren. Momenteel is de band namelijk bezig aan een bescheiden (tweede) remonte: het perfecte momentum om het spreekwoordelijke ijzer in het vuur te duwen. Ongehoord heet het resultaat van de smid van dienst. De titel dekt geheel de lading, want de tien nummers op deze enkel op vinyl te verkrijgen release zien voor het eerst het licht. Alternatieve versies van gekende nummers (Snoep Voor Jou tekstflarden ervan zouden later opduiken in Meisje Zijn – Moeder Gaat Neer en NV Verdriet) worden afgewisseld met opnames gemaakt tijdens repetities en optredens. Heartbeat van Wire wordt Hartslag en ook Arme Joe van chansonnier Will Tura krijgt een grondige facelift. (Jammer dat Mongool, hun interpretatie van Devos Mongoloid er niet op staat.) Ongehoord is, kortom, een essentieel addendum van Onverdeeld en hopelijk de opstap naar nieuw werk. Onverwacht misschien?