Vijfde plaat van dit Amerikaanse zestal, en hun tweede voor Neurot, een label waar ze perfect op hun plaats zitten. US Christmas wisselt massieve brokken sloopmetal af met treurige countryrock, en beslaat daarmee zowat het volledige Neurot-spectrum. Het eerste deel van de plaat is erg sterk: In The Night haalt het maximum uit een basisriff en boeit, zonder dat je het door hebt, dertien minuten lang. Wolf On Anareta hakt er daarna genadeloos op in, met al even overstuurde zanglijnen als solerende gitaren, en een basisgroove die een dwingende urgentie oproept. Daarna zakt het tempo, al spat zelfs in een contemplatieve song als Fonta Flora, een nummer dat van Grails had kunnen zijn, de viriliteit uit de boxen. Bij het beluisteren van de tweede helft van dit 77 minuten durende werkstuk verslapt de aandacht noodgedwongen wat, en ja, de plaat had gerust wat korter gemogen, maar zelfs wie alleen maar de eerste dertig minuten ondergaat, krijgt al ruimschoots waar voor zijn geld. Niet elke Neurot-release is nog blind te kopen tegenwoordig, maar deze Run Thick In The Night behoort zeker tot de aanraders, en is de sterkste release sinds Shrinebuilder.