Ik ben goed halfweg in Soundtrack Work 2004-2008 van Teho Teardo als ik op de lofbetuigingen van Ennio Morricone stuit. De meester van filmmuziek laat geen kans onbenut om de kunde en de creativiteit van de jonge Italiaanse componist Teordo te lauweren. Teardo is zonder meer een vakman die zijn stiel beheerst. Toch vinden we Soundtrack Work 2004-2008 niet over de volledige lijn even overtuigend. Naar ons aanvoelen blijft de Italiaan die een degelijke palmares kan voorleggen – een carrière met Meathead, zijn muzikale project Modern Institute met Martina Bertoni en verder ook samenwerkingen met Scott Mc Cloud (Girls Against Boys) en Mick Harris (Scorn, Napalm Death) te trouw aan het genre. Zelden zijn de momenten waarop hij een zijstapje maakt en durft van de geijkte padden af te wijken en net dat is jammer, want Soundtrack Work 2004-2008 is zondermeer een degelijke plaat (een keer door Ti Pare Felice? of ‘Perché Proprio Io?’ heen glijden en de songs zetten je voor eeuwig vast in je hoofd. Faut Le Faire), alleen mist ze nog wat rijpheid en net dat tikkeltje lef.