Het ontgaat mij waarom een band vijfentwintig jaar oud werk opnieuw zou opnemen. Als een plaat dan nog steeds impact blijkt te hebben, dan is er geen reden om er alsnog aan te gaan sleutelen. Eventueel kan het nog zo zijn dat de kale composities zo sterk waren, dat ze het verdienen om in een nieuwe tijd een tweede leven te krijgen. Maar ik betwijfel of dat geldt voor de nummers die Section 25 uit haar catalogus heeft opgediept en opnieuw heeft opgenomen. De band bestond in de jaren 1980 in de schaduw van Joy Division, met een vergelijkbaar desolaat post-punk geluid, soms aangevuld met dezelfde industrial funk die ook Cabaret Voltaire bezielde. Hun vier albums waren zeker geen slechte platen, maar de band wordt uiteindelijk vooral herinnerd door de veel gesamplede single ‘Looking From A Hilltop’. Na 1988 was het over, tot de band een paar jaar geleden zichzelf opnieuw uitvond als een rockende new wave band. Een koers die nu weer even verlaten lijkt, want ‘Retrofit’ bevat het type gladde poppy electro waarin ook New Order verzandde op ‘Republic’. Daardoor lijken met name de versies van de nummers uit het begin van de band’s carriere ‘Girl’s Don’t Count’, en de nummers van ‘Always Now’ in niets op de originelen. Af en toe werkt de formule wel, zoals ‘Wretch’, dat met een heel nieuw geluid de drive weet te behouden die het 1982 ook al had, of ‘Desert’, het sfeerstuk van ‘From The Hip’, dat tot melancholische synth-pop is verworden, maar veel van de rest is vooral gladde house. Het enige nieuwe nummer, ‘Uberhymn’, ligt meer in de lijn van de twee voorgaande platen, wat me een betere richting lijkt voor de toekomst.