Industrieel gekleurde elektronica uit België doet het traditioneel goed in Duitsland. Het mag dan ook niet verbazen dat Duitse undergroundlabels vaak onderdak bieden aan Belgische artiesten. Zo biedt Ant-Zen en dochterlabel Hymen al sinds haar prille begindagen een forum voor uiteenlopende artiesten als Sonar, Hypnoskull, This Morn Omina, Xingu Hill, Imminent (Starvation), Silk Saw of Hybryds. Tonatiuh is ondertussen ook al het tweede album van Tzolkin (een verbond tussen Empusae en Flint Glass) op Ant-Zen. Daar ging twee jaar geleden immers al Haab aan vooraf. Op het nieuwe (derde) album wordt de draad met het eigen verleden niet doorgeknipt. Integendeel, het ritualistische Tonatiuh borduurt gemoedelijk verder op een ondergrond van etnische ambient en ritmische, tribale elektronica. O Yuki Conjugate wijst een beetje de weg, net als Rapoon of het eerder vermelde This Morn Omina. (www.tzolk-in.com)
Zes albums lang was Kraken (Joris Vermost en Ricardo Gomez Y De Buck) te vinden op het Antwerpse Spectre; voor Strop verhuisden ze naar het kleine Duitse label Raubbau. Artistiek verandert er echter niets want ook hun zevende album is een uitermate intrigerende vingeroefening in elektro-akoestische soundcapes met een hoog claustrofobiegehalte. Strop munt vooral uit in een wel erg donkere atmosfeer die zo kan wedijveren met Heresy van Lustmord. Best onrechtvaardig dus dat het duo na elf jaar ook in de underground nog steeds een goed bewaard geheim is.