Velen onder u die werk kennen van Iggy Pop hebben wellicht geen weet van dit album dat hij samen maakte met James Williamson. Dat komt voornamelijk omdat indertijd geen label interesse vertoonde om het album op de markt te brengen, en toen het uiteindelijk wel gebeurde, was de persing ondermaats (op groen vinyl, dat wel) en verdween het in de mazen van de muzikale geschiedenis. Nochtans, voor de gelukkigen die het album eind jaren 1970 wel te horen kregen (zelf pas begin jaren 1980 ontdekt), was het al snel duidelijk dat deze elf songs tot het betere werk van Iggy Pop behoren. Williamson kwam na het legendarische Stooges-album Funhouse de band versterken om in 1973 Raw Power mee op te nemen. Achteraf werd deze plaat, geproduceerd door David Bowie, al net zo invloedrijk als Funhouse, maar in die tijd verkocht de plaat voor geen meter en werden The Stooges door CBS gedumpt. Terwijl Iggy probeerde zijn heroïneverslaving de baas te worden, werkte hij in 1975 met Williamson aan deze plaat. Iggy verhuisde echter naar Berlijn om er met Bowie The Idiot en Lust For Life op te nemen, terwijl Williamson de rechten op de demos voor Kill City behield. Toen Iggy plots weer hip werd, bracht Bomp! de plaat alsnog uit. Nu werden de opnames echter helemaal opgewaardeerd, opgepoetst, geremasterd en met de goedkeuring van beide makers opnieuw uitgebracht. Eindelijk klinken deze songs zoals ze bedoeld zijn, en ze laten duidelijk de volgende stap horen die beiden na Raw Power wilden inslaan. De saxofoon in Beyond The Law, de scheurende gitaar in opener Kill City, het fenomenale Johanna, het zijn songs die eindelijk in hun volle glorie zijn te beluisteren. Een essentieel puzzelstukje in de geschiedenis van punkrock die zijpaden wil bewandelen.