Filip/Zwitserland van Cinéma Invisible biedt een mengsel van field (of wellicht beter: found) recordings, jazz, improvisatie en elektronisch geluid. Cinéma Invisible is een gezamenlijk project van de pianiste Heleen van Haegenborgh en visual artist Jasper Rigole. De twee stukken op deze cd zijn gebaseerd op opnamen uit het zogenoemde International Institute for the Conservation, Archiving and Distribution of Other Peoples Memories (IICADOM), opgericht door Rigole. Hij heeft een collectie privédocumenten aangelegd met drukwerk en opnamen die hij via vlooienmarkten en opruimingen verwierf. Twee cassettes uit die collectie zijn door Van Haegenborgh onderzocht op kwaliteiten als structuur, metrum, ritme en textuur, waarna zij een generale structuur voor eigen composities maakte. Aan de hand van deze structuur en vooraf bepaalde richtlijnen improviseerde Van Haeghenborg samen met Jürgen de Blonde (elektronica), Lander Gijselinck (drums) en Kristof Roseeuw (bas). Zo worden in de eerste track stemopnamen (bijvoorbeeld een vakantieverslag) vermengd met vage akoestische klanken, waaruit na verloop van tijd een swingende melodie ontstaat. De muziek wordt losser, klinkt geïmproviseerder, er komen weer diverse geluidsopnamen en stemmen doorheen en het geheel culmineert in een noisy ruis. De tweede track gebruikt eenzelfde recept, zij het nog iets ingetogener, subtieler in aanvang met geïmproviseerde geluiden van akoestische instrumenten en natuuropnamen, wat zich langzaan ontwikkelt naar een sterker voorgrondgeluid. Met twee stukken van respectievelijk een kleine veertien en 28 minuten is Filip/Zwitserland een compacte auditieve reis. En ondanks de naam die het projectgezelschap zichzelf heeft gegeven zou ik de muziek niet filmisch willen noemen. Eerder een sfeervol, verrassend en geslaagd luisterpanorama.