De zevenentwintigjarige Milanees Lorenzo Senni studeerde musicologie en heeft zich gespecialiseerd in het componeren met elektronica en computers. Hij houdt ervan om de hedendaagse digitale mogelijkheden te combineren met software uit de decennia 1970 en 1980. Dat is ook te horen op Dunno, een cd vol abstracte computermuziek, gemaakt en gemixt door Senni en gemastered door wat een akte van vertrouwen mag zijn Marcus Schmickler. Het is ook de eerste release van Senni op zijn eigen label Presto!? Tien tracks vormen in totaal een ruime dertig minuten digitale, radicale speelsheid. Geen melodielijnen, zelden ritmes en zelfs nauwelijks een structurerende opbouw met pak hem beet contrasten in klankkleur of tempo. Met bleepjes, piepjes en trilletjes lijk je het ene moment in een speelhal te staan, het volgende moment luister je naar aanhoudende tonen, in lagen over elkaar, afwisselend aanzwellend en wegebbend, of naar een gruizig geraas. Dunno zeg maar: kweenie is brutaal, energiek, soms vet aangezet, en vrolijkstemmend.