Het eerste wat je hoort als je ontwaakt uit een diepe narcose: zo bevreemdend en betoverend klinkt het debuut van Murralin Lane, een Zweeds duo bestaande uit David Wenngren (Library Tapes) en vocaliste Ylva Wiklund. Minimalistische lo-fi ambient fragiel, melancholisch en etherisch, maar steeds met een licht dreigende en spookachtige ondertoon – is hier het ordewoord van de dag. Our House Is On The Wall knoopt namelijk de dreamscapes van Stars Of The Lid aan het surrealistische universum van Stina Nordenstam. Alsof je luistert naar flarden geluid uit je geheugen, schuifelen de zeven nummers haast geruisloos – maar niet vrijblijvend – voorbij. Door zijn beperkte lengte (nauwelijks iets meer dan een half uurtje) nodigt Our House Is On The Wall de luisteraar vooral uit om de repeattoets te (blijven) gebruiken. Verslavend, heet zoiets. Aanbevolen voor iedereen die houdt van de output van Kranky, Ghostly International of Type Recordings.
Als basis voor hun negen tracks maakten Cameron Webb (Seaworthy) en Matt Rösner veldopnames in de buurt van twee kustmeren in New South Wales, Meroo en Termeil. De titel Two Lakes mag dus letterlijk worden genomen. Vervolgens werden deze uiteenlopende natuurgeluiden ingepast in hun instrumentarium (akoestische en elektrische gitaren, ebow, ukelele en diverse elektronische apparaten) en dienden ze als boetseerklei voor verschillende improvisatiesessies. Tenslotte kreeg het geheel passende arrangementen aangemeten en het resultaat van dat alles is warme, organische ambient met een zacht folkaura. Geen seconde origineel, maar wel bijzonder aangenaam om de donkere dagen mee door te komen.