‘Intangible States’ bevat de muziek behorend bij de audiovisuele performance van dezelfde naam, uitgevoerd door de Zwitserse video-kunstenaar Legoman (Yannick Jacquet), en het Belgische postrockduo Stray Dogs. Het werk handelt over de moderne urbane nomade, die altijd onderweg is en zijn grip op een steeds virtuelere realiteit verliest. Onthechting, vervreemding en ervaringen zonder betekenis, omgezet in videokunst en muziek. Het is altijd een beetje tobben met het beoordelen van soundtracks en dergelijke buiten de context van installatie, film of performance. Gaat zoiets wel tot zijn recht komen? Stray Dogs denkt blijkbaar van wel, anders hadden ze er geen cd van uitgebracht, maar we kunnen ons toch niet helemaal aan de indruk onttrekken iets te missen. De plaat begint met geïmproviseerde elektronica en cello, zenuwachtig en vol kleine details, waarna een stuk rechttoe rechtaan postrock voor gitaar, bas, drums en elektronica volgt, uitmondend in een moody gitaarimprovisatie. Het mooie ‘History Slept’ houdt het midden ergens tussen de microgeluiden van Raster-Noton en de ambient van City Centre Offices, en heeft een eenzame sfeer die versterkt wordt door de onverstaanbare vertelling op de achtergrond. Meer elektronische improvisaties volgen, soms minimaal, soms vergezeld door haperende ritmes, maar immer unheimlich en zenuwachtig als een flikkerende tl-buis. Een cello maakt de melancholische sfeer in het drukkende ‘Overcast’, waarna een laatste postrockgroove de plaat naar zijn besluit stuurt. ‘Intangible States’ is mooi en goed gemaakt, al weet het niet altijd de aandacht vast te houden. De elektronische stukken komen beter uit de verf dan de meer traditionele postrocknummers, die nogal eendimensionaal blijven en het misschien beter deden tijdens de performance. Voor fans van Port-Royal en misschien The Album Leaf.