Voor de fotosessies werden duidelijk geen kledingafspraken gemaakt, maar in de jaren 1980 was dit helaas niet strafbaar en de groepsleden zullen de rest van hun leven geconfronteerd worden met de gevolgen. De naam Aidons La Norvège verwijst naar Frans vrijwilligerswerk tegen de Nazi-invasie van Noorwegen, en ook tekstueel wordt er met militaire referenties gegoocheld. Deze retrospectieve cd laat de beginjaren (°1982) en de zwanenzang (+1988) voor wat ze zijn, en vat deze Italiaanse new wave op het hoogtepunt in de periode 1984-1986. Play Dead wordt het vaakst geciteerd als invloed, maar eigenlijk is de typische drum(machine)/gitaar/synth/sax gedreven darkwave inwisselbaar met de meeste postpunkers uit deze periode. Ware het niet dat Francesco Frondini de keuze maakt om in zijn moedertaal te zingen, wat de sfeer in ons referentiekader zelfs zonnig (bloedkleurige ijsroomvlekken op ons roze hemd) maakt als er over massamoorden en soldatenlaarzen wordt gezongen. We kunnen het écht niet helpen! Ook in Italië zullen festivals als Sinners Day hoogtij vieren, want Aidons La Norvège is sinds kort terug samen, zij het enkel om te concerteren. Voor wie een nieuwe obscure naam aan zijn parate kennis over de donkere jaren 1980 wil toevoegen, is deze retrospectieve cd interessant. Zelf zullen we ons enkel een tweede maal vergrijpen aan de instrumentele versie van Il Massacro Di Parigi.