Het duurde lang voordat Pantha du Prince door de wereld werd bejubeld. Het prachtige debuut Diamond Daze uit 2004 mocht op bescheiden aandacht rekenen. Zes jaar later, met This Bliss’ er nog ergens tussen, werd de laatste worp Black Noise een wereldwijd succes. Ik probeer nog altijd te vatten waarom. Deed Black Noise tien jaar minimalhistorie op Kompakt, Traum Schalplatten, Sender en Dial Records verbleken? Of is het te danken aan het grote indielabel Rough Trade en zetten zij de poorten tot de canon van de moderne popcultuur voor du Prince wagenwijd open? Toeren met Four Tet en medewerking van Panda Bear en Tyler Pope (LCD Soundsystem/!!!) heeft in elk geval de kaarten juist geschud voor Hendrik Weber. Het succes is een feit en nu mogen anderen pronken met de veren. Op XI Versions moeten een mooi rijtje vakmannen een nieuwe draai aan het origineel geven. Lawrence, Four Tet, Efdemin en Carsten Jost nemen Stick To My Side onderhanden. Moritz von Oswald en Animal Collective doen dat met Welt Am Draht. The Sight Below en Hieroglyphic Being maken de toplijst compleet. Het laat zich allemaal prima wegluisteren. Stick To My Side is dankzij de catchy vocalen van Panda Bear prima werkmateriaal. Zonder de vocalen blijft echter het gevoel van monotone saaiheid kleven. Het grote juk van minimal komt ook hier weer bovendrijven. Maar wees niet ongerust. The Sight Below behoudt zijn eigen geluid van volle soundscapetechno. Hyroglyphic Being serveert een scheve elektrohybride en is met verve de winnaar van de elf. En Carsten Jost duikt het diepst van allemaal. XI Versions Of Black Noise is op een paar zo-zo tracks na een uitstekende plaat. Al zal de verstokte minimal-adept verzuchten dat het genre zo langzamerhand geen onverkende wegen meer kent.