Overgevoelig als we zijn, zullen we onze eerste kennismaking met Baby Dee niet licht vergeten. Het was moeilijk om geen aandacht te schenken aan die bobbel die niet in haar legging thuishoorde, terwijl ze op sloffen de backstage uitstrompelde en wijdbeens rechtover ons kwam zitten. Een sigaret in de ene, een fles wijn in de andere hand. En toch maakt het ruigere zusje van Antony Hegarty zeer gevoelige, pianogedreven muziek, waarbij ook een zekere zin voor experiment niet uit de weg gegaan wordt. Halfweg wil een track wel eens van richting veranderen, of valt een ongewoon instrument (van een tuba tot het rituele danmo) in. Meestal primeert echter de filmische en melancholische sfeer met combinaties van piano, cello, melodica en subtiele percussie. Net als bij Antony And The Johnsons is de tweeslachtige stem tegelijk een bron van aantrekking en ergernis. Eerlijk, zoals in te nemen of te laten. Maar door de korte duur van deze cd en het feit dat het merendeel van de tracks instrumenteel zijn, is Regifted Light bijzonder geschikt als introductie tot deze opmerkelijke artieste.