Het nieuwe soloproject van Gintas K heet So On; vijfenveertig minuten elektronische klanken in veertien op zichzelf staande en tamelijk uiteenlopende tracks. Gintas K lijkt zon beetje alles dat er met digitale klanken is uitgeprobeerd hier te willen verzamelen. Van zachte tinkeltjes en tikjes, fluittonen en ruisende klanken in de eerste track tot de clicks en snerpende noise van track drie. So On biedt veel, maar de vraag is gerechtigd of Gintas K nog iets heeft toe te voegen aan wat collegas al aan digitale geluidsmuren en klankvelden hebben gecreëerd. Ja, naar blijkt. Na verloop van tijd maakt de (schijnbaar?) volledige willekeur steeds vaker plaats voor structuur in de vorm van – en dat werkt verrassend – melodieën. Daarmee blijkt ook dat de op zich staande en uiteenlopende tracks samen toch een ontwikkeling en coherentie vertonen. Overigens is het niet zo dat we So On na een tijdje gaan meefluiten, maar uit de abstracte ruis, kraak, tikken en wat dies meer vormen zich steeds meer melodische lijnen. Die overigens ook abrupt onderbroken kunnen worden of desintegreren tot weer losse tikjes en kraakjes. Lieflijk willen de melodieën zeker ook niet worden, door de sterke distortion. Al komt de afsluiter een beetje in de buurt.