Zowel Thomas Ankersmit als Valerio Tricoli houden zich bezig met hoe geluid zich in een ruimte gedraagt, met installaties en met componeren, en beiden wonen in Berlijn. Ankersmit heeft vaak zijn saxofoon als uitgangspunt, terwijl Tricoli het liefst met analoge elektronica zoals bandrecorders, synthesizers en microfoons aan de slag gaat. ‘Forma II’ bestaat uit vijf lange stukken van een kwartier, en is gemaakt van materiaal verzameld tussen 2008 en 2010. Een gedeelte van de geluiden werd opgenomen in de verlaten koepels van radarposten op de Teufelsberg (een niet onaardig detail). Van de originele klanken is weinig tot niets meer te herkennen, wat echter totaal geen bezwaar is op deze electro-akoestische zoektocht naar de mogelijkheden van geluid. Ritmes duiken sporadisch op, breken onverwachts in, en hebben nooit de bedoeling om iets ook maar ergens te ondersteunen. Dus overheersen voorzichtige, mooi gestapelde sounds die soms een interactie met elkaar aangaan, maar vaker niet. Heftige klanken gaan de twee mannen daarbij niet uit de weg, zodat de oren behalve gestreeld ook regelmatig gemangeld worden. De eerste samenwerking tussen Ankersmit en Tricoli mag meer dan geslaagd genoemd worden.