Prijs van prettigst gestoorde popplaat van de maand gaat naar Cute Horse Cut, van het Franse Gablé. Op deze Cute Horse Cut, alweer Gablés derde op Loaf, worden goeie melodieën twintig compacte nummers lang onderbroken door honden-, ezel- en kikkergeluiden, speelgoedorgels, wastrommel-breaks en stofzuigers. En toch zit er een zekere swing en een vloeiend verhaal in de plaat. Cute Horse Cut laat zich beluisteren als een soort kruising tussen The Chap en de kinderpop van Ian McKayes The Evens, maar dan met (opvallend voor een Franse band) door-en-door Brits aandoende (vaak spoken word) vocalen. Het risico met platen als deze met veel speelgoed- en dierengeluidjes – is dat de grap niet blijft duren. Maar Gablé slaagt erin om met al die elementen goeie composities te maken, die ook overeind blijven als de grap al lang is uitgewerkt. Brick Trick (I know a trick/all you need is a brick/and a window) is opgebouwd rond een cellomotiefje dat mooie herinneringen oproept aan Penguin Café Orchestra. Waar PCO echter volop voor de hypnotische herhaling zou gaan, halen die van Gablé zoveel mogelijk stoorzenders boven. Het sloganeske Who Tells You is dan weer een kruising tussen een kinderliedje, anarchopunk en een uit potten en pannen opgetrokken ritmesectie. En zo gaat het dus maar door, twintig korte tracks lang. Plezant plaatje.