Space is the place, zei Sun Ra. En daar zoekt ook Rafael Toral zijn plaats. Space Elements volume III is alweer het, hoe kan het anders, derde deel in een serie waarin Toral met telkens andere gasten aan de slag gaat. Het langlopende Space Program (sinds 2004) van Toral is gericht op het uitvoeren van muziek met een, zoals hij dat aanduidt, post-free jazz mind-set met gebruikmaking van vreemde geluiden uit elektronische instrumenten. Zo verzorgt Toral zelf een electrode oscillator, gemodificeerde MS-2 en MT-10 pocket amplifiers en glove-controlled computer bass sinewaves, om maar een greep te doen. Dat wordt aangevuld met de (vooral akoestische) geluiden van zijn gasten, zoals de percussie- en ritme-instrumenten van César Burago en Tatsuya Nakatani, de drums van Afonso Simões en Marco Franco en de zelfgebouwde acrux van Victor Gama. Die voegt daarmee een tinkelend licht geluid toe aan de ruisende, knarsende en piepende elektronische geluiden in de vierde track. De cd opent met freakerige elektronica en een vrij vlinderend drumgeluid, inderdaad een soort elektronische free jazz. Vervolgens wordt in vooral vrije improvisatie afgetast hoe klanken combineren en hoe ze in de tijd worden neergezet. Pas weer in de zevende en voorlaatste track klinkt, in combinatie met percussie, een vrij meanderend, spacy melodielijntje. In de afsluitende track wordt het vrije, roffelende en ritselende drumwerk gecombineerd met fel geplaatste toetsen van de Fender Rhodes en krassende, piepende en schurende elektronica. Of dit nu jazz, elektronische muziek of vrije improvisatie is, maakt niet uit. Space Elements Volume III is fascinerend, intrigerend, geslaagd.