Moeten we Alexander Tucker nog voorstellen aan de geoefende gonzolezer? De man houdt zich al bijna twintig jaar op in de marge van de alternatieve muziek. In de jaren 1990 in hardcorebands als Suction en Unhome. Sinds het begin van deze eeuw is hij vooral actief als solo-artiest of in tijdelijke projecten. Samenwerkingen waren er onder andere met Stephen OMalley van Sunn O))) en een andere extreme doom metalband, Khanate. Zijn voorliefde voor experiment, veldopnames, weirde folk, tapeloops en improvisatie bracht hem in contact met Tom Greenwood van Jackie-O-Motherfucker. Die bracht zijn eerste ongetitelde solo-album uit op zijn label U-Sound Archive. Daarna volgden nog drie platen op ATP Recordings. En nu is er Dorwytch, zijn eerste op Thrill Jockey. Vijf albums ver en het recept is gebleven. Uitgaande van traditionele Engelse folk bouwt hij zijn songs op. Songs die hij dan doorspekt met de elementen die eerder werden opgenoemd. Experiment en psychedelica gaan hier hand in hand met toegankelijkheid. Het resultaat is dan ook weer een aangename plaat die jammer genoeg misschien net iets te lang duurt en soms iets te veel meandert. Een kniesoor echter die daarover valt.