Vier nummers heeft Mudweiser nodig om ons helemaal terug in de tijd te katapulteren, toen we nog in korte broek rondliepen en Abba elk radioprogramma domineerde. Het waren de jaren 1970, naar het einde toe zelfs, punk kwam op maar het was hardrock die de alternatieve radioprogrammas domineerde. We hoorden Ted Nugent, Kiss en Motörhead, Mothers Finest, Black Oak Arkansas, en voor Mudweiser minder relevante bands als Iron Maiden en Judas Priest. Het alwetende internet laat het inzake informatie over Mudweiser afweten, de cd kregen we niet, zelfs geen cdr, een download van deze vinyl wel, zonder info weliswaar. Ze kunnen dus net zo oud zijn als ondergetekende, ervaringsdeskundige in hardrock van weleer, in Kyuss en andere woestijnrockers, en om enigszins te verschillen gooit deze band wat sexsamples tussen zijn vier songs in. Stevige stoner rock, lekkere riffs, een garantie voor donkere zielen om lekker weg te dromen. Vernieuwend? Neen, uiteraard niet. Verrassend? Evenmin. Degelijk? Ja, zeker, aangenaam ook. En wij genieten, zonder Crystal Death of Shes Like Cocaine. Te oud voor dit soort drugs. Aan een paar pinten hebben we genoeg.