The Dawn Band is eigenlijk Daniel Zerndl, de drummer van Hainloose, die voor deze plaat ook nog eens gitaar en synthesizer ter hand neemt en zo nu en dan ook een stukje zang voor zijn rekening neemt. Martin Treppesch bespeelt bas, en net zo goed gitaren en synthesizers. Aangevuld met een paar gasten, waaronder in Boat Across The Ocean de feeërieke stem van Annick Michel, probeert het duo post- met progrock te verenigen, maar slaagt daar slechts met mate in. Er zit pop in een aantal fragmenten, al gaat de voorkeur van beide heren veeleer richting instrumentaal vertoon van het muzikale kunnen. Love Is A Burglar opent nog behoorlijk conventioneel, maar de suite in drie delen die Surfing The Big Wave mag heten, probeert hedendaags te klinken, maar refereert naar onze smaak toch te veel naar progrock uit de jaren 1970, Yes met een beetje mathrock erdoorheen als het ware. Het zit allemaal niet slecht in elkaar, maar we worden er warm noch koud van. Teveel achtergrondmuziek, te weinig urgent. DxBxSx is een Berlijns trio dat zeker niet zou misstaan op een bierfeestje zoals ze die in Duitsland geregeld houden. De punk van deze bende geschifte kwieten klinkt al net zo bezopen als het gebral van die doorzopen Duitsers zelf in hun bierhallen. Veel serieux hoeven we van deze heren niet te verwachten. Geschreeuwde, en als we wat meer Duits zouden begrijpen, allicht ook hilarische teksten domineren over een laagje punky muziek met een ferme scheut stoner van de oude school. Of eigenlijk funky hardrock, want Berlin Is Sooo Geil, je Weesst Bescheed (in het West-Vlaams wil dat ook iets zeggen: je weet een antwoord/je weet hoe de vork in de steel zit) en Drive By Shooting (de afkorting voluit, of in het Duits ‘Drei Bier Später’) komt er op zijn vierde plaat mee weg. Bezopen pretmuziek die alleen is geschikt voor als je zelf te diep in het glas hebt gekeken (en niet alleen gekeken). Want anders is hier geen ruk aan. Zuipen!