Achttien liedjes, achttien minuten. Meer tijd hebben de Italianen uit Sardinië niet nodig om een stevige indruk na te laten. Geen grind, wel hardcorepunk zoals die in het begin van de jaren 1980 werd gemaakt. Geen poppunk dus, verre van, en liedjes die nauwelijks de éénminuutgrens halen, of net iets langer duren. Denk Black Flag, maar dan met humor, want dat hebben deze Italianen, voor zover de teksten zijn te verstaan, wel degelijk. Er zit uiteraard heel wat politiek in, en sex, veel sex, kan moeilijk anders als onderdaan van orgievolle Berlusconi. Wooden Cunt, Death To Brunetta, Fake News, Sex Disaster, het zijn songs die net zo snel voorbij zijn als we de titel kunnen tikken. The Oops zijn geen oude punks, maar jonkies die de Californische skatepunk doen herleven, een gepimpte Circle Jerks, net zo urgent als die in hun hoogdagen waren. Opgefokt, bezopen, rammend en de hulp krijgend van twee leden van The Rippers, doen The Oops er alles aan om ons te overdonderen, plat te walsen, nostalgisch te worden.