De Utrechtse producer Pitto (1981) presenteert met ‘Objects In A Mirror Are Closer Than They Appear’ zijn debuutalbum. In 2009 won hij nog de Grote Prijs van Nederland in de categorie Dance/Producers en de kans is groot dat je daarna niet veel meer hoort van zon act, maar het is zeker mogelijk dat het dit keer anders is. Weloverwogen en zeer gestileerd zet Pitto maar liefst dertien tracks neer, die allen drijven op beheerst en strak uitgevoerde minimale beats, met daarnaast effectief gebruikte geluidseffecten en instrumenten, plus zeer gevarieerde bijdragen van vrouwelijke vocalisten. Zangeressen zoals Lilian Hak, Alice Rose en Leonie Muller komen dan wel meer uit de pop en alternatieve hoek, maar hun stemmen en frasering gaat hier prima samen met de droge beats. Viool, piano en contrabas zijn enkele van de instrumenten die Pitto gebruikt bij zijn mengelmoes van minimal en disco met een scheutje pop, jazz en soul. Pitto zelf heeft een opmerkelijke stem die zelfs wat naar gospel neigt; net zo makkelijk als hij een zangeres een liedje laat inzingen, speelt zijn zang de hoofdrol in een paar nummers. Een verrassend, cool, relaxed en zelfs enigszins lieflijk album waar je vele kanten mee op kunt.