Iedereen wordt ouder, zwijg ons ervan. De komende maand wordt weer een kleine mijlpaal gerond. Ook muzikanten worden ouder en zo ook Aidan Moffat. Samen met Malcolm Middleton vormde hij jarenlang Arab Strap. Nadat deze groep er in 2006 mee stopte was hij actief in allerlei verschillende verbanden. Zo mocht hij in 2007 met zijn Aidan Moffat & The Best-Offs in thuisstad Glasgow het voorprogramma verzorgen van zijn all time heroes Slint. En nu, nu is er de samenwerking met jazzmuzikant Bill Wells. Een plaat waarop Moffat met zijn gekende ironische en introspectieve blik kijk naar de wondere wereld rondom hem. Het zijn vooral herinneringen die worden opgehaald aan lang vervlogen tijden. In Dinner Time gaat hij helemaal terug naar zijn kindertijd. Het pijnlijkste en tegelijk meest hilarische nummer is Glasgow Jubilee over foute vrouwen en nog veel foutere mannen die elkaar gebruiken en misbruiken. Al de nummers zijn verhalen die door Moffat haast voorgedragen worden, bijna niet gezongen. De soundtrack is een mix tussen indierock en vooral veel jazzarrangementen door Bill Wells. En altijd is er dat zware, herkenbare Schotse accent van Moffat. Door de afwijkende en inventieve instrumentatie een meer dan degelijke plaat in het oeuvre van Moffat.