Erland & The Carnival is nog altijd het muzikale speeltje van Erland Cooper, afkomstig van de Orkney Eilanden, en Simon Tong die allerlei instrumenten beroerde in bands als The Verve en The Good, The Bad & The Queen. Vorig jaar verscheen hun titelloze debuut en nu is er de opvolger Nightingale. Een plaat die ze opnamen op een oud marineschip dat nu voor anker ligt op de Thames in Londen. Het schip wordt ondertussen gebruikt als een soort feestboot. Net als op het debuut probeert de band een zeer hedendaagse invulling te geven aan de Britse folkrock. Dat doen ze onder andere door het gebruik van een boel synthesizers en vreemde geluiden te verwerken in hun geluid. Mumford & Sons zonder die ellendige banjo, quoi. Het album trapt behoorlijk furieus af met So Tired in the Morning. De scheurende gitaren in het nummer worden ook doorgetrokken in het nummer Map of an Englishman. Waarna in Emmeline alles een beetje op zijn plaats valt wanneer er voor een eerste rustpunt op de plaat wordt gekozen. Het nummer wordt onderstut door kabbelende elektronische ritmes. Verder op de plaat duiken nog zeer inventieve ritmes en songs op. Toch is het jammer dat de aandacht naar het einde van de plaat verslapt. Iets wat niet noodzakelijk te maken heeft met de songs, maar wel met de lengte van het album. Het is simpelweg te lang. Dus volgende keer iets meer wieden en bereid zijn om lievelingen te slachtofferen om een meer gefocust album te krijgen. Dan komt het helemaal goed.