De Japanner Nobuki Takamen is een naam in de Amerikaanse jazz geworden. Zijn derde cd als bandleider is opgenomen in een van die New Yorkse jazzheiligdommen: The Iridium, waar gitarist Les Paul tot zijn dood tot het meubilair behoorde en waar nog altijd de meeste concerten een ode aan Paul lijken. Takamen speelt weliswaar geen Gibson Les Paul, maar wel een ander type Gibson-gitaar en dat doet hij zeer virtuoos. Hij speelt vooral melodieën (die goed mee te neuriën zijn, voor de liefhebber) waarbij Takamen eerst keurig de lijn uitzet en na verloop tijd er minder of meer op varieert. In One Big Shot laat hij de melodielijn nog het meest los en schieten de variaties in snelle loopjes alle kanten op, met af en toe zelfs een ruw randje. Dan bopt hij lekker weg, in de stijl van een van zijn helden, Grant Green. Wat extra noten hier, wat improvisaties daar, maar wild wordt het bij Takamen nooit. Ook voor de pianist is een solerende rol weggelegd, die eveneens op keurige wijze wordt ingevuld. De swingende drums en bas blijven vooral in hun begeleidende rol, op korte solos in de afsluiter The Other Side Of City na. Live At The Iridium Takamens derde cd als bandleider is virtuoos, melodieus, strak en warm gespeeld, maar weinig verrassend. Een cd die ook, zeg, vijftien jaar geleden opgenomen zou kunnen zijn en ook dan zou zijn beoordeeld als een degelijke, aangename maar weinig spannende jazzplaat. Takamens jazz is heel beschaafd, net als het applaus van het publiek.