Net als we weer eens even genoeg hadden van de zoveelste intimistische singer-songwriter, de zoveelste band die verwijst naar de shoegaze uit de jaren 1990, kwam deze plaat voorbij. Destroyer is al vijftien jaar lang de muzikale uitlaatklep van Dan Bejar, ook bekend van The New Pornographers. In die vijftien jaar maakte dit project een totale muzikale metamorfose door. Van een lofi-noisegeluid evolueerde het op deze plaat tot op het bot uitgepuurde pop. Maar dan wel van het soort dat wordt gemaakt na het nemen van een hoop zeer slechte of goede drugs. Het is maar hoe je het bekijkt. We horen heerlijke jaren 1980 beats en synths, trompetjes, en geflipte, gefragmenteerde teksten. De man haalt soul, glamrock, indiepop en elektronica door een wel zeer bizarre mixer. Het lijkt misschien een beetje raar, maar toch raakten we stilaan een beetje verslaafd. Hielp het zomerse weer van de laatste maanden daar aan mee? Een zoektocht op het internet bracht ons trouwens bij de videoclip van het titelnummer Kaputt. Het begin deed ons denken aan de softporn van David Hamilton, inclusief vaseline op de lens. Wat er vanaf seconde veertig volgt, liet ons behoorlijk verstomd achter. Als slotnummer op de plaat is er het elf minuten durende Bay Of Pigs (Detail), een ambient aandoende trip vol schetsmatige teksten die eerder al op een gelimiteerde 7inch verscheen. Tot aan dat nummer kunnen wij maar tot één conclusie komen: Cheesy it is! Maar heimelijk wel verdomd lekker.