Bij het beluisteren van Redeemer dachten we van doen te hebben met een Britse indieband die zijn beste beentje voorzet om divers te klinken. Niet te arrogant maar bescheiden, beredeneerd zijn songs uitwerkend, ze de tijd gevend om te groeien, zich in ons hoofd te nestelen. Uiteindelijk blijkt City Center een duo uit Brooklyn te zijn, Fred Thomas en Ryan Howard (ook Saterday Looks Good To Me). Samen vermengen ze noisy pop met psychedelica, en weten hun tien nummers toch zeer toegankelijk te houden. Een beetje zoals Broken Social Scene of vroege REM dat konden. Introverte slaapkamernoisepop die te urgent is om binnenskamers te houden. Ze debuteerden in 2009 op Type, maakten sindsdien een resem singles, cdrs en gaven songs weg op hun blog. Ze zien er daarenboven gewoon uit als twee nerds waar een vijs aan ontbreekt, dus het verwondert niet dat sinds ze op K-Records zitten, ze op zwier gingen met Deerhoof en Gang Gang Dance. Een kwestie van het nerdgehalte hoog genoeg houden, en de intellectuele benadering van muziek te benadrukken. Luister naar verslavende nummers als de titelsong, Cookies, Modern Love of Teardrop Children. We hoeven niet op hun kop te kijken, of onder de indruk te zijn van de surrealistisch aandoende hoes, om deze plaat nog eens op te zetten, te genieten en te denken dat ze toch echt wel mooie liedjes kunnen schrijven.