Even dachten we dat het dan toch gelukt was. Vijftig jaar na het oprichten van de band waren de nog levende originele leden van The Beach Boys een studio in gerold om samen een plaat te maken. Ondanks alle juridische gevechten die ze de laatste dertig jaar uitvochten. Dat was althans het idee dat we kregen toen we Drop The Act hoorden, het wel zeer zomerse openingsnummer van het nieuwe album van het San Francisco afkomstige viertal. We dachten wel bij het horen van dat nummer dat The Beach Boys een LSD-trip hadden genomen met wel heel psychedelische gevolgen voor hun muzikale uitspattingen. Het moet gezegd dat we al eerder het nummer Jungle hoorden van deze nieuwe plaat van Ganglians. Een nummer over een geflipte stadsjungle, compleet met op het einde van het nummer toeterende autos. Na hun vorige album Monster Head Room waren we al een klein beetje mee. Toen moesten we ze echter nog zien op het Antwerpse luik van Crossing Border. In t Stad zag ik, sterveling van de parking, een band die ondanks de omstandigheden pluchen zitbanken op de eerste rij een behoorlijk wild psychedelisch feestje bouwde op het podium. Met dank aan of ondanks de gestreepte sokken van de zanger. Dat feestje was, ondanks de omstandigheden dus, wel zeer overtuigend. Met deze plaat bevestigt Ganglians dat ze één van die opkomende bands zijn die volop teruggrijpen naar de psychedelische jaren zestig. Evil Weave is trouwens wel zeer vintage Beach Boys. Opletten dat je geen proces aan de skinny jeans krijgt, jongens! Wij hadden trouwens misschien een tweetal nummers minder op de plaat gezet. Alleen vragen we ons nog altijd af welke.