Het eerste nieuwe solo-werk van Fennesz sinds ‘Back Sea’, drie jaar geleden alweer (zie GC#91). Slechts vier nummers in minder dan twintig minuten, maar we moeten het er voorlopig mee doen, want een nieuw volwaardig album is vooralsnog niet aangekondigd. De elektrische gitaar speelt een grote rol in ‘Liminal’, dat baadt in een zeer herkenbare warme, krakerige sfeer. Het doet daarmee denken aan ‘Endless Summer’, veel meer dan aan de losse, donkere vorm van ‘Back Sea’. ‘July’ zit juist wel in die hoek, een soundscape van langzaam schuivende drones en sinus-tonen, waar uiteindelijk toch een meditatieve gitaar doorheen breekt. Na een mooi maar niet heel uitgesproken ambient-nummer dat de koude wit-blauwe glans van de ster op de hoes lijkt te reflecteren, volgt de verrassing in de vorm van een Fennesz-nummer met drums. Steven Hess, met wie Fennesz samenwerkt in On (zie GC#99), voegt een zacht en licht jazzy ritme toe. Dat is even slikken, maar eigenlijk vooral omdat de basistrack al zo overdreven weemoedig is, dat het allemaal tezamen een beetje te veel van het goede is. Interessanter was geweest te horen wat drums hadden gedaan in een drone-track. Hoe het ook zij, het geeft de muziek nieuwe richting, maar het neemt ook iets weg van wat Fennesz Fennesz maakt. Maar (nog) niet gewanhoopt: volgens het persbericht weet hij nog niet of hij in de toekomst vaker met drums zal werken. ‘Seven Stars’ is voorlopig alleen uit op 10inch, de cd volgt in september.