Wegens ruimtegebrek bespreken we meestal geen singles op deze pagina’s, maar als we vier 7inches ineens kunnen bespreken, rennen we graag een halfuurtje heen en weer tussen pick-up en laptop. We beluisteren eerst drie singles die verschijnen via sub-labels van het Nederlandse Enfant Terrible. Sololust maakt, geheel in de tijdsgeest, synthipop a la vroege jaren 1980. ‘Total Loss’ is een fraai moody elektroliedje met vertwijfelde zang. Denk Depeche Mode en OMD. Op de instrumentale b-kant voegt de band een vleugje Kraftwerk toe. Geschikt voor iedereen die de minimal wave-revival een warm hart toedraagt. Kania Tieffer maakte lang deel uit van de entourage rond Enfant Terrible maar van een plaat kwam het nooit. Tot nu, en dit is meteen ook het laatste project van Kania Tieffer en het eerste onder haar nieuwe naam Family Jewels. Als Kania Tieffer brengt ze ons nog drie korte elektropopnummers met neurotische gitaar en een 8bit-productie, een soort lo-fi versie van Crystal Castles. Onder haar nieuwe alter ego gebruikt ze dezelfde instrumenten om een kalmer, wavey geluid voor haar liedjes te maken. Artifecal mengt minimale elektrobeats met exotische invloeden: rockabilly en psychedelische rock, wat haar een beetje in het vaarwater van zZz brengt. De ruwe randen worden nog wat opgeschuurd door een gruizige productie, en de Spaanse wortels van de band worden hoorbaar in een Moorse orgel-riedel tijdens een van de vier nummers. De vierde single komt niet via Enfant Terrible, maar is ook leuk: Héliodrome giet op ‘Black Meat’ over slepende en rammelende hiphopbeats naar hartenlust improvisaties uit met een vervormde klarinet en een fuzzende gitaar. Krakerige effecten en een productie van het type ‘tweedehands cassettebandje’ maken het gevoel van een benevelde zaterdagmiddag in de kashba compleet. Blauw vinyl, 100 exemplaren.