Zoals Nederland staat voor smartlappen, Duitsland voor schlager en Frankrijk voor chansons, zo staat Groot-Brittannië tegenwoordig voor grime. Grondlegger van het subgenre is de onvolprezen rapper Wiley. Sinds 2004 heeft deze ontdekker van Dizzee Rascal al twaalf full-lengths uitgebracht hetzij als soloartiest, hetzij als voorman van zijn crew Roll Deep. Hoewel de dertiende plaat reeds in de maak is, geldt het recente 100% Publishing vooralsnog als zijn laatste wapenfeit.
Criticasters die grime en soortgelijke genres eentonig noemen, zouden Wileys oeuvre eens van begin tot eind moeten beluisteren. De ene release klinkt nog frisser dan de andere, en hoewel de 32-jarige Oost-Londenaar zonder meer een herkenbaar geluid voortbrengt, heeft hij variatie hoog in het vaandel staan. Vooral Treddin’ On Thin Ice (2004) en Playtime Is Over (2007) zijn sterke platen. Met 100% Publishing bewijst hij dat dit allerminst toevalstreffers waren. Eski Boy alias Wiley Kat weet hoe hij een album in elkaar moet zetten.
Afgezien van twee of drie stroeve momenten loopt het geheel gesmeerd. De volgorde van de tracks klinkt natuurlijk; ze volgen elkaar in hoog tempo op en vloeien soepel in elkaar over. Geduldig werkt Wiley naar enkele climaxen toe, die eerst met Wise Man And His Words en later met One Hit Wonder worden bereikt. Tussendoor is er ruimte voor rustige (Talk About Life) en romantische vibes (Pink Lady), hoewel Eski Boy meermaals vermeldt dat hij single is en dat graag nog even blijft.
Mocht zulks een voorwaarde zijn voor platen die zo enthousiast door de speakers pompen als 100% Publishing, dan valt te hopen dat de groupies zich in hun rol schikken en deze Brit niet met relatieperikelen lastig gaan vallen. Dat zou namelijk wel eens ten koste kunnen gaan van de interessantste grime-rapper die de wereld momenteel rijk is.