We hadden Set The Dial opgezet, genoten met volle teugen van het veelal instrumentale, hevig beukende en groovende werk van Black Tusk maar toen we een stukje wilden gaan schrijven, waren we alweer compleet vergeten hoe de plaat klonk. Dus zetten we ze nog een keer op, genoten nog eens en vergaten alweer van zodra ze klaar was. Dan maar opzetten tijdens het schrijven zelf… Meteen zit je in de grooves, krijg je de juiste stemming en de correcte toon. En dat vanaf de eerste tonen van Bring Me Darkness, wat volgt op de intro Brewing The Storm. Zo houdt de uit Georgia afkomstige band vol tot aan de laatste noten van Crossroads And Thunder. Heavy southern metalrock, met ferme zang (drie stemmen!) hier en daar en net dat beetje satanisme om zich te onderscheiden van gelijkaardige bands uit dezelfde staat als Kylesa, Mastodon en Baroness. Black Tusk is zeker net zo goed, en Set The Dial is echt wel een goede plaat. We snappen alleen niet hoe het komt dat we telkens weer vergeten hoe goed deze plaat wel is, maar geen enkel fragment blijft in ons geheugen zitten, hoe graag we dat ook willen. Gewoon in de headbanghoek van je collectie gooien dus. Voor als je eens wilt beuken.