Je zou het niet zeggen als je naar zijn recente output luistert, maar voordat Taylor Deupree verwerd tot een grootmeester van de experimentele ambient, maakte hij techno. Behoorlijk platte techno zelfs, bijvoorbeeld als lid van het trio Prototype 909 (in de jaren 1990, toen je nog wegkwam met zo’n naam) en later in een wat genuanceerdere variant onder zijn eigen naam. Is zijn album ‘Comma,’ een vroege release op Deuprees 12K label al meer lichtvoetig maar nog steeds een beetje ravey, op de platen daarna: ‘.N’, ‘Polr’ en ‘Occur’, beweegt hij zich via een Raster-Noton-geluid steeds meer naar micro sound en naar soundscapes. In die overgangsperiode, de eerste paar jaar van deze eeuw, bracht Deupree op Audio.nl een drietal 12inches uit (‘Focux’, ‘Tokei’ en ‘Print’) met minimal techno waarin de geest van zijn verleden nog vaag hoorbaar is. Anders dan het geval was bij veel minimal die in diezelfde tijd opgang maakte, hoor je hier de echo’s van Amerikaanse techno van bijvoorbeeld Drexciya en Underground Resistance. Niet hun energie of, in het geval van UR, agressie, maar in de synth-loops en in de langzaam schuivende repetitie. Ook brengt het nadrukkelijk synthetische en spaarzame geluid (we hebben het hier over minimal in de zin van minimale geluiden, niet minimale ontwikkeling) zowel oude Ø, als de ‘Concept’-platen van Richie Hawtin in herinnering. Niet slecht dus, maar door alles wat er de afgelopen tien jaar in het minimal-genre gebeurd is, is ‘Focux’ niet erg actueel meer en voornamelijk nog interessant als historisch document. Of voor Deupree-completists, want de cd bevat twee niet eerder verschenen nummers (en mist om de een of andere reden een van de originele tracks).