In Gonzo (circus) #104 kwam het eerste deel, Fragen, van de trilogie aan de beurt die Hans-Joachim Roedelius en Onnen Bock aan het maken zijn. Een oude knar (°1934) en een middenmoter (°1973) creëerden samen een ascetisch klinkend tapijt van klanken, waarin analoge elektronica en improvisatie centraal stonden. Voor het tweede deel gaan de twee eigenlijk nog een stap verder, en ze doen dat middels vier lange stukken die ze tijdens concerten opnamen. Het eerste stuk, Live Bei More Ohr Less’, zet de toon: transparante, breed uitwaaierende klanken waarin traditionele ritmes en melodieën ontbreken, maar die toch elke seconde weten te boeien. Net door hun onwerelds karakter, hun eigen inkleuring, klinkt Qluster hier als kamermuziek van een ander tijdperk, eentje uit een andere dimensie. Dat doen ze nog een stuk uitgebreider in Live In Schönberg 1-3, waarin de ideeën weidser worden uitgewerkt, de drones dieper gaan, tot een overtuigende trilogie van een half uur ontstaat. Drie stukken die qua textuur en sfeer gewoon in elkaar overlopen en zelfs de grootmeesters van vroege elektronische muziek doen vergeten. Mooi en verrassend tegelijk. Er staat trouwens geen maat op de bejaarde Roedelius, alsof hij zijn meest creatieve periode ooit beleeft. Niet alleen cureert hij de heruitgaven op Bureau B van ouder werk, hij maakt nog geregeld nieuw werk, in dit geval in samenwerking met Stefan Schneider. Schneider maakte tussen 1994 en 1999 deel uit van Kreidler om daarna bij het trio To Rococo Rot aan de slag te gaan. Hij maakte ook al verschillende gesmaakte albums onder het pseudoniem Mapstation. Hier gaat hij aan de slag met één van zijn grote voorbeelden op een leger analoge synthesizers terwijl Roedelius het bij zijn vertrouwde piano houdt. Twaalf instrumentale miniaturen in drie kwartier, waarin beiden hun beste beentje voorzetten, niet alleen uit respect voor elkaar, maar ook om het vertrouwde Roedelius-geluid toch weer in een nieuw, hedendaags kleedje te steken. Schneider weeft zijn klanken rond de piano, voegt onderhuids bas toe en maakt vooral versieringen van de tracks van Roedelius. Ingetogen, poëtisch aandoende zondagsmuziek is het prachtige resultaat.