De taaiheid waarmee tenorsaxofonist, klarinettist en shakuhachispeler Ab Baars zijn muziek de wereld inblaast, is bewonderenswaardig. Zonder veel plichtplegingen en gespeend van grappen en grollen speelt hij zijn kale, op freejazz geïnspireerde en constant in de marge verkerende spel. Improvisatiekunst en de volstrekt eigenzinnige visie op de saxofoon staan centraal in het werk/de heilige plicht van de uit het rauwe, barre en van alles ver verwijderde land van Zeeuws-Vlaanderen afkomstige Ab. Met zulke uitgangspunten ga je serieus om met je bezigheden en wordt er geen ademtocht verspild. Adem staat sowieso centraal in het werk van Ab (1955): “Ik maak muziek omdat het woord inspiratie van het Latijnse spiritus adem komt, en ik vrij wil ademen” (vrij naar Alan Ginsberg). In de twintig jaar dat hij dat met Wilbert de Joode (bas) en Martin van Duynhoven (drums) doet, werden er vijf cds uitgebracht, die nu verzameld zijn in het in gelimiteerde oplage verschenen overzicht ‘Ab Baars Trio 20 Years 1991-2011’. Een overweldigende hoeveelheid Ab-muziek (zoals Misha Mengelberg het eens heeft uitgedrukt) en een hele klus om te verhappen, maar nooit saai, vlak of ongeïnspireerd. In november gaat het trio onder de naam Invisible Blow op tournee door Europa, samen met de New Yorkse gastmusici Vincent Chancey (hoorn) en Fay Victor (stem).