De documentaire Way Of The Morris van Tim Plester gaat over de traditionele Morris-dansen in het Britse plaatsje Adderbury. De muziek en de andere geluiden bij de film zijn verzorgd door Adrian Corker, muzikant en componist met al een flinke lijst filmsoundtracks op zijn curriculum. De soundtrack voor Way Of The Morris is de eerste uitgave van het verse label OST. Het is lang niet altijd boeiend om een soundtrack te beluisteren zonder de bijbehorende beelden, maar Corker neemt ons mee in een curieus geluidslandschap dat wel op zichzelf kan staan. Het is een collage van 22 korte tot zeer korte fragmenten traditionele en nieuw gecomponeerde muziek, geluidseffecten (onder andere met een Japanse tape delay uit de jaren 1970) en field recordings. De composities van Corker zijn veelal minimaal. Hij heeft ze zelf uitgevoerd met zowel traditionele als moderne instrumenten, wat bijdraagt aan verschillende sferen en een prettige mix van modern geluid en folkachtige muziek. Naast regelrechte folksongs die live werden opgenomen in Adderbury Village. Tussendoor horen we ook nog geluiden van vogels, kerkklokken en een voorgelezen legende over het ontstaan van Adderbury, waarbij een dansende vos van cruciaal belang is geweest. Wat opvalt, is hoe ingetogen en minimaal Corker de composities houdt; ze zijn regelmatig vooral een sfeer en een suggestie van het traditioneel Engelse landleven. Wellicht daardoor dat de soundtrack als geheel die collage van moderne geluiden en bewerkingen, field recordings en traditionele instrumenten en wijsjes zich als een coherent geheel laat aanhoren. Corkers reis voert door een landschap waar de moderne toevoegingen en de traditionele elementen aangenaam organisch door elkaar lopen.