Oorspronkelijk vrolijkte The Iron Soul Of Nothing als bonus de Japanse 2008 heruitgave op van de SunnO))) millenniumklassieker ØØVOID. De vlijt van compostmeesters Steven Stapleton en Colin Potter krijgt nu een uitgebreider en mooi vormgegeven eigen leven als dubbelelpee. De dreun en doem ontvangt een melodische en bezwerende injectie want de opdrachtgevers hadden gevraagd om in de stijl te werken van de legendarische Nurse With Wound meditatieoefening Soliloquy For Lilith. Maar The Iron Soul Of Nothing doet meer dan effectenpedalen tantrisch tegen elkaar laten opdreunen. Gemanipuleerde gitaargalm zorgt voor een spookachtige sfeer, en af en toe piept of kraakt er iets waardoor we de illusie krijgen dat we ons op één of ander zinkend schip bevinden. Hoogtepunt Ash On The Trees overklast al de rest qua onheilspellend karakter dankzij verdoofde riffs, zwaar vervormde stemmen, concrete geluiden en de ritueel aandoende gezangen van Pete Stahl (Goatsnake). Het doet ons dan ook enorm veel plezier te mogen besluiten dat dit één van de zeldzame remixen is die meer te betekenen heeft dan de som van de afzonderlijke onderdelen. Daarenboven worden we nog eens overtuigend geconfronteerd met de gecombineerde talenten van twee projecten die we de laatste tijd, we moeten daar eerlijk in zijn, wat vervelend begonnen te vinden. Ons verontschuldigen doen we niet, genieten des te meer.