Iedereen heeft wel van die dagen waarop een en ander niet loopt zoals voorzien. Zelfs de redactie lijdt aan dit euvel, gezien de nieuwste van Roots Manuva bij ons onder de deurmat is gevallen. En er niet is blijven liggen, ocharme onze oren. Volgens een kenner die dit soort muziek al jaren volgt, was Rodney Smith ooit één van de sterkhouders van Ninja Tune. Oké, dan zal de kerel wel bestaansrecht hebben zeker. Wij, consequent als we zijn, gooien het schijfje in de speler. Het stevige kartonnen omhulsel waar de cardbox voortdurend uitvalt, is van kloek materiaal. De drie bijgeleverde stickers gaan we nergens kleven, de inlay is leuk en lekker chaotisch, al is de man niet echt consequent. In het middendeel staan de teksten ook nog eens netjes uitgetypt. En het is een mooie kleur paars, net als het schijfje. Ook positief is dat we deze cd aan iemand kunnen cadeau doen die er allicht blij mee zal zijn. En dan teistert Roots Manuva ons een uur lang met slappe hiphop, ragga, dubstep en geneuzel waar iedereen hier in huis een punthoofd van krijgt, inclusief de kat en de kanarie. Gelukkig hebben de vissen er geen last van, hun geheugenspanne is slechts drie seconden, dus ze vergeten telkens weer hoe vervelend deze plaat wel is. Misschien wel een nieuw marksegment gevonden, die Smith: soundtracks voor goudvissen.