Nordic Nomadic debuteerde in 2007. Chad Ross, bezieler van het project, vond nu pas de tijd om een opvolger te maken. De Canadees heeft dan ook de handen vol met zijn band Quest For Fire, waarmee hij stevige stoner maakt met heel veel psychedelica erin. Voor zijn soloplaten, en dat mag letterlijk worden genomen want behalve wat vibrafoontoefjes door Paul Aucoin hoor je alleen Ross, kiest hij voor ingetogen liedjes. Akoestische gitaar, een bij wijlen (te) zeemzoete stem, wat synthesizer en heel eenvoudige melodietjes die soms uitgroeien tot wat net geen drone kan worden genoemd. Een kampvuurtje, een zwik hippies en een stel zwijmelmeisjes lijken s mans habitat te zijn om dit project gestalte te geven. Eenvoud en minimalisme zijn zaken die Ross ook al met Quest For Fire nastreeft, al zitten die daar verscholen onder wahwah en distortion. Nu klinken de liedjes bij momenten net een beetje te kaal om te blijven boeien. Het is wel leuk van Tee Pee dat ze een album als dit tussen het vele stonergeweld durven uit te brengen. Heel wat rockers zullen stevig worden verrast als ze dit schijfje blindelings aanschaffen. Het is plastiek, anders kon-ie meteen in het kampvuur.