Spank Rock viel al op met het goed ontvangen debuut Yoyoyoyoyo uit 2006, met name door de uitstekende productie al is hij er niet veel op vooruitgegaan qua originaliteit van zijn albumtitels. Nu, maar liefst vijf later, is er deze opvolger, en die is muzikaal in ieder geval dik in orde. Mc Naeem Juwan weet al met albumopener Ta Da de oren te spitsen van zijn publiek, dat uiteindelijk ook het meest excentrieke nummer op de plaat blijkt te zijn. Met een boze grimas rapt hij over een minimaal voortslepende beat, maar hij blijkt snel opgewarmd en gooit daarna het tempo flink omhoog. Wat volgt, zijn nog dertien nummers vol zware stuiterkontbassen en bijpassende teksten al is het me een raadsel waarom hij zich af en toe verslikt in nogal ijle politieke uitlatingen. Binnen de in totaal veertien nummers huppelt Spank Rock graag door verschillende genres, maar dankzij de strakke productie van Boys Noize weet de plaat toch goed in de pas te blijven. Hoogtepunten op het album zijn Car Song, dat dankzij de medewerking van het zwoele Santigold heerlijk radioglad is, en de hilarische skit van ‘Hennessey’ een klaagrede over de mensen die hem maar aan zijn kop bleven zeuren over die nog steeds niet verschenen nieuweling van Spank Rock, die door de ironie zeer aandoenlijk is.