In de jaren 1990 waren we een groot liefhebber van de rauwe punk van de Madrileense band The Pleasure Fuckers, onder leiding van de imposante Kike Turmix. De punkbandjes groeiden er als paddenstoelen en de vibe is blijkbaar nooit helemaal weggeëbd. Juanita Y Los Feos komt ook uit de vruchtbare Madrileense grond, maar pakt het een stuk poppier aan. Juanita en haar lelijkerds is een mogelijke vertaling van de groepsnaam, een volwassen nachtmerrie een mogelijke vertaling van de titel van hun tweede album. Veel nachtmerries zijn er echter niet te bespeuren op de plaat, of het zou in de teksten moeten zijn. Behoorlijk brave en stereotiepe poppunk, die doet denken aan dit soort muziek van eind jaren 1970, begin jaren 1980. Dat is wat het kwintet brengt, met een springerig orgeltje en meestal leuke zang van Juanita zelf. Niet dat de veertien liedjes vervelen, of nergens op lijken. Ze hebben wel iets, zijn leuk, licht dansbaar. We zijn ze echter al net zo snel vergeten, want een echt hitje staat er niet op de plaat, althans niet in onze oren. In Spanje is de band behoorlijk populair en schijnt daar wel al een hitje te hebben gescoord. Het is een beetje als bijvoorbeeld The Shirts, die in onze contreien een hitje (Tell Me Your Plans) scoorden maar nergens anders aan de bak geraakten omdat hun platen net niet goed genoeg waren. Net als veel van dit soort bandjes toen en nu. Tijdelijk leuk, vergeten en op naar een ander.