Sinds enige tijd geeft het Oostenrijkse label Editions Mego oud werk van Jim ORourke opnieuw uit op (alleen) vinyl. Na twee dubbel-lps onder de rake titels Old news #5 en Old news #6 want waarom zou je beginnen met #1? heeft ORourke in zijn archieven weer vier opnamen voor deel drie (Old news #7 dus) opgedoken. Wat de vier plaatkanten met opnamen uit verschillende periodes verbindt is de collage-achtige opbouw bij elk van de stukken. De eerste twee plaatkanten bevatten live-opnamen, die zijn gemaakt in Chicago in 1996 en 1997. Welcome to the Django is noodzakelijkerwijs in tweeën gedeeld, wat eigenlijk wel jammer is. ORourke gebruikt hier analoge elektronica voor een voornamelijk abstract en atonaal stuk met wisselende sferen. Hij lijkt hier voort te experimenteren op vroege elektronische muziek. De tweede plaat kanten drie en vier, zeg maar – biedt respectievelijk een recente opname en een klassieker. Kant drie bevat een registratie uit april 2011 van een concert in Japan: Natural Bonbon Killers begint met een haast lieflijk gerinkel van belletjes maar groeit met steeds meer elektronische geluiden uit tot een zich verdichtende chaos van pulsen, loops, sirene-achtige klanken en uiteindelijk een repeterend patroon. Tot het plots stilvalt en het zachte bellengerinkel weer klinkt. Afsluiter en het meest fragmentarische stuk op de dubbel-lp is het befaamde Tacere Fas uit 1993/1994. Dit is een collage van musique concrète-achtige fragmenten, frequenties, fluiten, muziekflarden, stemmen, zelfs nagenoeg stilte, waarmee ORourke de luisteraar geen enkel houvast geeft een onderzoek naar het functioneren van muziek zoals hij dat in die periode vaker deed. In het enorme oeuvre van de componist/multi-instrumentalist is Old news #7 misschien geen must have, maar voor de liefhebbers van ORourke wel weer een uitgave die boeit en zeer tevreden stelt.