Uit Olympia, Washington komen niet alleen maar hippe indiebandjes. Christian Mistress komt er ook vandaan en aan deze bende is niets, maar dan ook niets hip. De band wordt dan wel gebombardeerd tot het nieuwe snoepje binnen de metalscene, veel is er niet aan. Vermoedelijk werd de band, die na debuut Agony & Opium nu met een opvolger komt aanzetten, getekend omdat Christine Davis de groep aanvoert. Een dame, jazeker, die eerder al in Buried Blood zat. Binnen de meer gothic gerichte metal is het helemaal geen nieuwigheid meer, een dame aan de zang. Binnen het segment van de New Wave Of Britisch Heavy Metal, want daarnaar verwijst Christian Mistress in elke porie, is dat eerder een uitzondering. En kan ze dan zo goed zingen? Tja, als Siouxie metal zou spelen, klonk het ongeveer zoals deze bende vermoeden we. De hoes, het lange haar, de poses, de muziek, alles wijst naar het nostalgische verleden. De songs zijn in die optiek best in orde, voorzien van een trits solos en gitaarduels die de rokerige stem van Christine ondersteunen. Ook opnametechnisch gaat de band dertig jaar terug in de tijd, toen analoge apparatuur nog hoogtij vierde. Onversneden heavy metal is ons deel, en dat op een extreem label als Relapse. Tja, ze mogen ook al eens met weemoed terugdenken aan het verleden zeker.